Schouder aan schouder
In februari '21 verklaarde de fiscus af te zien van verweer en bevestigde dat de aanslag van elf jaar eerder ongegrond was. Een totale en onweerlegbare overwinning. Toch wijst de fiscus de wettelijke vergoeding van de hand. Johan zou nalatig geweest zijn, hij informeerde de diensten niet of te laat. Jo en Michel Maus hebben stapels materiaal om dat te weerleggen, net als u, indien u het boek las. Ze bereiden zich voor op het ultieme gevecht. Hun eis: een passende schadeloosstelling. Maar dat wordt in ons land haast nooit uitgesproken ...
Dinsdag 28 februari 2023
Spanning in de wetstraat
Na de perikelen met justitie eist Jo een gesprek met minister Vincent Van Peteghem. Dat wordt hem niet toegestaan, niet zolang er een procedure loopt. Jo geeft echter niet op, hij overweegt een paar azen in het spel te gooien. Troef? Wordt vervolgd ...
Maandag 16 januari 2023
Mag ik hieruit wakker worden?
De oorspronkelijke pleitdatum was op 5 december, u herinnert zich dat de jongedame van justitie een onvolledig dossier had. Pleiten bleef wel mogelijk maar was niet aangewezen. Er werd een korte bijeenkomst voorzien op 16 januari om de partijen de gelegenheid te geven zich van de volledigheid van hun dossiers te vergewissen. Die bijeenkomst - waarop Jo aanwezig was - verliep niet zonder haperen. Niet alleen bleek er onduidelijkheid over het uur, professor Maus rateerde de zitting volledig.
In zijn afwezigheid werd een nieuwe pleitdatum vastgelegd. De jonge vertegenwoordigster van de fiscus vroeg wat tijd om zich het (hopelijk thans volledige) dossier eigen te maken en de voorzitter had daar wel oren naar. De pleidooien werden daarom vooruitgeschoven naar 11 maart 2024, jawel, u leest het jaartal goed. Jo vraagt zich af of die datum eigenlijk nog voor de pensioneringsdatum van de voorzitter valt. Zoniet heeft ook de vervanger misschien een beetje tijd nodig om zich in te werken. By the way, er werden opnieuw conclusietermijnen voorzien. Euh ... Pardon? Even recapituleren: juffrouw fiscus maakt een mail zoek en - boem! - de slachtoffers van fiscaal terrorisme moeten een jaar langer nagelbijten én de conclusies moeten worden overgedaan?
Mag ik - alstublieft! - hieruit wakker worden?
Vrijdag 5 december 2022
Dit gelooft u niet. Spoiler: wij ook niet.
We waren goed op tijd, net als meester Maus. Die verschijnt telkens een paar minuten voor aanvang van de zitting alsof hij in het gerechtsgebouw woont, nochtans komt de man helemaal van Brugge. Ook op de voorzitter moest er niet gewacht worden, het gerechtsmechanisme leek wel gladjes gesmeerd. In de zaal viel de blonde dame ons niet onmiddellijk op, afgeleid als we waren met het kiezen van een geschikte bank om in te schuiven. Pas toen ze als een eenzame sirene vooraan de andere rij banken postvatte, werd het opeens duidelijk. Deze dame vertegenwoordigde de fiscus, alweer een nieuw gezicht. Een voordeel? Wie weet was ze onervaren, een kluns. Er klonken wat stemmen achter de balie, iedereen vond zijn plekje, de dame opende haar lijvige dossier en bladerde wat heen en weer. Tot ze opkeek en met heldere stem vroeg: 'Excuseer, de laatste conclusies dateren toch van maart?'
De stille seconde die volgde onderstreepte ons ongeloof. Zelfs ik was op de hoogte dat er recentere conclusies waren, ook trouwens dat de fiscus haar laatste beurt had laten voorbijgaan. Meester Maus schudde van nee en trok grote ogen naar zijn stagiaire. Enkele ogenblikken later stonden beide advocaten bij de balie en ontspon er zich een opgewekte babbel waarin de dame en de voorzitter de hoge toon voerden. Uit wat ik kon verstaan leidde ik af dat de dame de laatste conclusies van meester Maus niet in haar dossier terugvond. Misschien hebt u het ook wel moeilijk met het denkbeeld dat de rechtszaal een aangewezen plek is om daar achter te komen. Wij in elk geval wel. Meester Maus toonde stoïcijns op zijn telefoon dat er wel degelijk op een latere datum conclusies waren verstuurd, waarop de dame wist te vertellen dat de bestemmeling van die mail helaas op die datum al met pensioen was. De voorzitter, schijnbaar niet in het minst geërgerd of beledigd door deze getuigenis van weinig respect voor zijn ambt, opperde dat er eventueel kon gepleit worden zonder kennisname van de betreffende conclusies, een voorstel waarop meester Maus niet wenste in te gaan. Ik hoorde ook 'uitstel' en '16 januari'. Dat klonk in ieder geval beter dan zeg maar juni of augustus.
Na enkele minuten schreed meester Maus naar zijn met stomheid geslagen spionkop en legde ons uit dat de zitting verdaagd zou worden. 'Ik hoorde 16 januari vallen,' zei Mona. 'Ja,' knikte hij, 'dat is de datum waarop beide partijen het eens moeten worden dat ze wel degelijk over alle conclusies beschikken. Bij die gelegenheid wordt dan een nieuwe pleitdatum geprikt. Ik leg julle straks alles uit.'
Terug in de lange, kromme gang van het gerechtsgebouw, deed hij dat inderdaad. 'We hadden het been stijf kunnen houden en toch pleiten,' zei meester Maus, 'maar dan lopen we een risico op cassatie. Want vermits de tegenpartij niet over alle conclusies beschikt kan ze dat later aanwenden om een onvolledige rechtsgang aan te tonen. Daarmee kunnen ze dan naar cassatie en dan zijn we weer vertrokken voor drie tot vier jaar. Bovendien moet er geoordeeld worden door een andere rechtbank, dat zou dan Brussel worden, en daar begin je met een wachttijd van jaren. Dus liet ik begaan,' eindigde hij zijn betoog.
'Dit ruikt toch naar een strategie,' kwam Jo.
'Het kan, maar ik denk het niet. Deze jonge vrouw is recent in het dossier gedropt en probeert ook maar te blijven drijven. Probeer het positief te zien: bij de voorzitter stapelen dit soort voorvalletjes zich op en dat kan hem voor ons innemen.'
'Maar, pensioen?' mengde ik mij in het gesprek. 'De vorige vertegenwoordiger was geen dag ouder dan vijfenveertig. En moeten die mails dan niet automatisch worden doorgestuurd? Een out of office antwoord?' We krijgen een begrijpende blik en schouderophalen. 'Misschien moeten we proberen een deal los te krijgen buiten de rechtsgang om. Zegt jullie dat iets?' vraagt hij Jo en Mona. Jo knikt. 'We hebben niks te verliezen en het ziet er naar uit dat deze beproeving nog vele jaren kan blijven doorgaan.'
We nemen afscheid. Het lijkt wel alsof Luik onze energie heeft afgetapt en met stralende lichtjes achterblijft, terwijl wij zwijgend door de eerste sneeuw huiswaarts keren. Op de kletsnatte autostrade zegt Jo opeens: 'Wat als dit een georkestreerd oponthoud is en het nakende pensioen van de voorzitter de echte strategie? Onze spaarrekening met sympathie is dan meteen weer leeg.' Meester Maus is er niet bij om begrijpend te kijken en de schouders op te halen.
De belastingAANSLAG overspant de tien jaar durende beproeving van het gezin. In 2021 kwamen ze uiteindelijk als overwinnaar uit de strijd. Het boek kreeg goede recensies, inmiddels stuurden ook heel wat lezers ons hun leeservaring. Bekijk hier het boek.
Vrijdag 23 september 2022
Zitting - ja hoor - opnieuw verdaagd. We kijken naar december
De nieuwe pleitdatum ligt voorlopig vast op 5 december om 14u30. Het uitstel ruikt inmiddels niet meer naar een jaar, het stinkt er al een eind over. Betreft het hier de 'normale' traagheid van het gerecht, of krijgt er iemand zweethandjes?
Maandag 20 december 2021
Zitting verdaagd naar . . . september
Zoals we jullie al vertelden hoefden Johan en Monique niet aanwezig te zijn op 20 december. Ze moeten evenmin aanwezig zijn op de volgende zitting (ergens na nieuwjaar), want de rechter oordeelde dat het dossier van de fiscus niet compleet is en dus werd de vertegenwoordiger huiswaarts gestuurd met de opdracht om eindelijk eens zijn huiswerk te maken. En de definitieve pleitdatum dan? Die werd niet met het vooropgestelde half jaar uitgesteld, maar ineens verdaagd naar september '22.
Voor wie zijn reukzin nog heeft ruikt dit sterk naar een jaar. Als ik mij dan in de plaats stel van Johan en Monique voel ik mij kwaad, gefrustreerd en verdrietig. Gelukkig hebben fiscus noch justitie last van empathie.
Vrijdag 17 december 2021
Het boek in de plenaire vergadering
Bert Anciaux gebruikte het verhaal van Johan en Monique als voorbeeld in een pleidooi voor een andere cultuur bij de overheidsdiensten, een cultuur waar de burger niet als 'vijand' wordt beschouwd. In de opname van die vergadering vind je het stukje vanaf 1h18.
KNEVELARIJ is een ambtsmisdrijf of ambtenarenmisdrijf, bestaande uit het afpersen van geld, belastingen, interesten, door iemand die daartoe misbruik maakt van zijn positie als openbaar ambtenaar, wetende dat ze niet verschuldigd zijn.
Zitting verdaagd naar 20 december
De spanning was te snijden in de rechtszaal. Dat was ze trouwens al eerder, thuis bij Johan. Dat mag u vreemd in de oren klinken, nu hij en Monique als overwinnaars uit de strijd zijn gekomen, maar deze zaak blijft een donkere wolk in hun leven en zolang er geen definitief einde aan is gekomen zal ze op hen blijven wegen, zwaar en pijnlijk. Dat definitief einde is trouwens nog niet in zicht.
De rechter vroeg naar een overzicht van de gemaakte kosten als gevolg van de foute heffing en hij had ook nog een en ander nodig van de tegenpartij. Toen bleek dat de lijsten niet voorhanden waren werd de zitting meteen verdaagd naar 20 december.
Toen de voorzitter zich liet ontvallen dat 'de heffing niet kan hebben plaatsgevonden daar ze werd aangevochten' zag ik vanuit mijn bank Johan rood aanlopen. Hij stak zijn hand op en kreeg het woord van de voorzitter. Kalm maar strijdvaardig maakte hij duidelijk dat hij zijn huis en geld was kwijtgeraakt, wat er toch op wees dat er wel degelijk een heffing was geweest. Zelf stelde ik me de vraag waarom de fiscus het geld zou hebben terugbetaald indien ze het nooit hadden afgenomen. Johans tussenkomst liet de voorzitter niet onverschillig en voor het eerst nam hij de term 'morele schadevergoeding' in de mond. 'Dat is een goed teken,' drukte meester Maus ons later op het hart. 'Het betekent dat hij ontvankelijk is voor onze argumenten.'
Maar de teleurstelling was groot. Hoe kan het dat een geoefend apparaat als ons gerecht niet al lang op voorhand op de juiste manier communiceert om dergelijke uitstellen te voorkomen? Meester Maus nam alle tijd om uitleg te verschaffen en om zijn cliënten moed in te spreken. Op 20 december zal de zitting slechts een kwartiertje duren en moeten Johan en Monique niet aanwezig zijn. Dat komt omdat de pleidooien pas over een half jaar worden gepland, wat de calvarie meteen op de startlijn plaatst van een nieuwe marathon. En net als in een loopwedstrijd heb je geen enkele garantie op de winst.
Vrijdag 24 september 2021
pleitdatum bekend
Michel Maus pleit in deze nieuwe rechtszaak voor een schadevergoeding als compensatie voor de verwoeste jaren van het gezin. Een vonnis in het voordeel van de fiscus zou een belangrijk precedent zijn, het gebeurt (haast) nooit dat de fiscus wordt veroordeeld tot het betalen van een schadeloosstelling.
De zitting vindt plaats op 25 oktober, om 14u30 in Luik, Place Saint Lambert 16 - 4000 Liège.
Wil je aanwezig zijn? Dat kan, je bent ook zeer welkom. De coronamaatregelen in de rechtszaal en de gangen van het justitiepaleis kan je nalezen in de Ordonnance Corona 9.
Vrijdag 26 februari 2021
Beschamend
Ondertussen kreeg Johan de conclusies van de fiscus. Het is bijna beschamend om vast te stellen dat de gebruikte argumenten om hem van nalatigheid te beschuldigen stuk voor stuk met gemak kunnen weerlegd worden. U kan hier het document met de weerleggingen downloaden.
Er is echter nog meer nieuws. Johan had eerder deze week een onderhoud met zijn raadsman Michel Maus. De twee kwamen overeen de strijd verder te zetten. Michel Maus vroeg en kreeg uitstel voor het indienen van nieuwe conclusies. Dit verplaatst ook de datum van de zitting, die is nog niet bekend maar we kijken waarschijnlijk naar september.
Johan krijgt door de capitulatie van de fiscus zijn volledige geloofwaardigheid terug. Niet langer is hij iemand die zijn onschuld uitschreeuwt, hij is helemaal in eer hersteld en is voortaan onschuldig. Dat is een heel andere positie, vooral voor wat betreft de draagkracht van zijn stem in de media.
Bedenk tenslotte nog dit: na tien - eigenlijk elf - jaren van onrecht is het gezin nog samen en relatief gezond. Johan heeft een encyclopedische kennis van het dossier en het verhaal van het gezin werd opgetekend in een boek. Dat maakt deze casus uniek. Het is onwaarschijnlijk dat er ooit eerder een zo krachtige kroniek beschikbaar was om het wangedrag van een overheidsdienst aan de kaak te stellen. We zullen niet nalaten dit nieuwe momentum te gebruiken.
Wordt vervolgd ...
Dinsdag 16 februari 2021
Schaak, maar nog geen mat
Gisteravond bereikte Johan het nieuws dat in de laatste conclusies voorafgaand aan de zitting op 15 maart de fiscus afziet van verweer en bevestigt dat de aanslag van elf jaar geleden ongegrond was. Ze trekken de lont eruit, gooien de handdoek in de ring. En dan denk je:
Champagne!
Maar...
De fiscus zegt eveneens dat er van een schadeloosstelling geen sprake kan zijn omdat Johan 'nalatig' is geweest, met andere woorden hij zou zelf schuld hebben aan het aanslepen en niet rechtzetten van de foutieve aanslag... (lees binnenkort hier de weerlegging daarvan)
Daarmee slaan zij twee vliegen in een klap, want ze voorkomen de pleidooien en dus het leeggieten van hun beerput en ze wijzen een schadevergoeding van de hand. Drie vliegen eigenlijk, want ze hebben dit zo leep getimed dat de beste advocaat van het land met lege geweren staat. Het waren nl de laatste conclusies, en dat betekent dat Michel Maus met betrekking tot deze onverwachte zet geen stappen meer kan ondernemen, tenzij hij de administratie kan bewegen tot uitstel en extra conclusies of... met een welwillende rechter te maken heeft.
Johan heeft dus gewonnen, dat klopt, en dat is fantastisch. Maar de mensen die hem en zijn gezin tien jaar van hun leven, hun dromen en hun geluk hebben afgenomen, dreigen daar ongestraft mee weg te komen. Indien het inderdaad deze weg gaat is dat tevens het bewijs dat Financiën en Justitie het niet nodig achten enige verantwoordelijkheid op te nemen voor gemaakte fouten tegenover de burger. Met andere woorden, in Nederland valt de regering erover maar in België is knevelarij perfect legaal.
Wordt vervolgd...